Od dawna marzyła mi się na korytarzu piękna, drewniana szafa w prowansalskim stylu, który charakteryzują białe ściany i postarzane meble w jasnych, pastelowych barwach, najczęściej białe, écru, szare z metalowymi okuciem i uchwytami. Znalezienie takowej szafy nie było rzeczą niemożliwą, ale za każdym razem porażała mnie cena.

Lato za pasem, a ja nadal z zimową powłoczką sadełka, która miała mnie chronić przed zimnem. W sumie chroniła nie za bardzo, ale za to sporo się rozrosła i to nie wiedzieć kiedy. Jedne święta, potem drugie, co chwila imieniny lub urodziny i inne okazje do świętowania przy kawie, ciasteczku, torciku. W efekcie, ani zapiąć sukienki nie sposób, ani wcisnąć się w kupione rok temu jeansy. Wszystko za małe, za ciasne, za kuse. Nic, tylko siąść i płakać nad swoim losem, bo na widoku znów głodówka i wyciskanie siódmych potów na treningu. Ale jak mus, to mus.

Gdy kilka lat temu na kursie języka francuskiego nauczycielka stwierdziła, że nie ma to jak randka i związek z Francuzem, podchodziłam do tego z dużym dystansem. Wprawdzie nigdy nie miałam chłopaka czy narzeczonego Francuza, ale w powszechnym odczuciu to Włosi, jako spadkobiercy Casanovy, słyną z podbojów damskich serc.

Na świecie jest bardzo mało kobiet zadowolonych ze swego wyglądu. Każda z nich zapewne chciałaby być zgrabniejsza lub piękniejsza. Jeżeli zawiodły już wszystkie metody na ulepszenie wizerunku, czemu by nie spróbować magii?

Najlepiej zacząć od zwykłych zabiegów – podstawą urody jest zdrowie, energia i spokój ducha. Te cechy decyduję o tym, jak się czujesz i jak Cię odbiera otoczenie. Zadbaj wiec o to, żeby tak było.

Tradycją naszej firmy stały się wspólne obiady, podczas których plotkujemy sobie nad zjadanymi kanapkami, sałatkami czy odgrzewanymi daniami. Przerwy obiadowe nie są zbyt długie, mamy jednak czas coś zjeść, zrobić sobie herbatę czy kawę oraz porozmawiać o tym i o owym. Najczęściej mówimy o dzieciach, partnerach, kłopotach i troskach codziennych. Nieraz do lunchowych rozmów dołącza się na szefowa, twierdząc, że nasze plotkowanie pozwala się jej odprężyć i na chwilę zapomnieć o tysiącu ważnych, czekających ją sprawach.

Bez wątpienia klimat w Belgii jest znacznie łagodniejszy niż w Polsce, a co za tym idzie i wiosna nadchodzi znacznie szybciej. Gdy, począwszy od końca lutego, wysyłam mojej rodzinie zdjęcia przedstawiające skwery, parki i ogrody pełne krokusów, żonkili, tulipanów, w Polsce trzyma jeszcze prawdziwe zimno, wszyscy się zawsze dziwią.

26 maja to wyjątkowy dzień, przypomina nam bowiem o święcie naszych matek. Cichych, skromnych kobiet, bez których nie byłoby nas na świecie. Kobiet, dzięki którym, nasze dzieciństwo było szczęśliwym okresem w życiu, pełnym radości, miłości i ciepła rodzinnego. O tym, jak trudno podołać roli matki, można się przekonać jedynie wychowując dzieci.

Skoro w tym roku nie wybraliśmy się w rodzinne strony na ferie zimowe, to postanowiliśmy wynagrodzić babciom nieobecność ukochanego wnusia w marcu i pojechać do Polski na Wielkanoc. W końcu to już kwiecień, to i droga łatwiejsza, bo nie przez śniegi i cieplej, zwłaszcza u nas na Podlasiu, gdzie przecież syberyjskie mrozy nie raz dają w kość tubylcom.

Trudno uwierzyć, że za nami już kolejna zima i pierwszy kwartał roku. Trzy miesiące zleciały jak z bicza trzasł, a część z nas nadal nie zabrała się za realizację postanowień noworocznych ani za obiecaną sobie zmianę stylu życia. Nadal biegamy z językiem na brodzie próbując podołać wszystkim domowym i rodzinnym obowiązkom.