Felieton

Na świecie jest bardzo mało kobiet zadowolonych ze swego wyglądu. Każda z nich zapewne chciałaby być zgrabniejsza lub piękniejsza. Jeżeli zawiodły już wszystkie metody na ulepszenie wizerunku, czemu by nie spróbować magii?

Najlepiej zacząć od zwykłych zabiegów – podstawą urody jest zdrowie, energia i spokój ducha. Te cechy decyduję o tym, jak się czujesz i jak Cię odbiera otoczenie. Zadbaj wiec o to, żeby tak było.

Tradycją naszej firmy stały się wspólne obiady, podczas których plotkujemy sobie nad zjadanymi kanapkami, sałatkami czy odgrzewanymi daniami. Przerwy obiadowe nie są zbyt długie, mamy jednak czas coś zjeść, zrobić sobie herbatę czy kawę oraz porozmawiać o tym i o owym. Najczęściej mówimy o dzieciach, partnerach, kłopotach i troskach codziennych. Nieraz do lunchowych rozmów dołącza się na szefowa, twierdząc, że nasze plotkowanie pozwala się jej odprężyć i na chwilę zapomnieć o tysiącu ważnych, czekających ją sprawach.

Bez wątpienia klimat w Belgii jest znacznie łagodniejszy niż w Polsce, a co za tym idzie i wiosna nadchodzi znacznie szybciej. Gdy, począwszy od końca lutego, wysyłam mojej rodzinie zdjęcia przedstawiające skwery, parki i ogrody pełne krokusów, żonkili, tulipanów, w Polsce trzyma jeszcze prawdziwe zimno, wszyscy się zawsze dziwią.

26 maja to wyjątkowy dzień, przypomina nam bowiem o święcie naszych matek. Cichych, skromnych kobiet, bez których nie byłoby nas na świecie. Kobiet, dzięki którym, nasze dzieciństwo było szczęśliwym okresem w życiu, pełnym radości, miłości i ciepła rodzinnego. O tym, jak trudno podołać roli matki, można się przekonać jedynie wychowując dzieci.

Skoro w tym roku nie wybraliśmy się w rodzinne strony na ferie zimowe, to postanowiliśmy wynagrodzić babciom nieobecność ukochanego wnusia w marcu i pojechać do Polski na Wielkanoc. W końcu to już kwiecień, to i droga łatwiejsza, bo nie przez śniegi i cieplej, zwłaszcza u nas na Podlasiu, gdzie przecież syberyjskie mrozy nie raz dają w kość tubylcom.

Trudno uwierzyć, że za nami już kolejna zima i pierwszy kwartał roku. Trzy miesiące zleciały jak z bicza trzasł, a część z nas nadal nie zabrała się za realizację postanowień noworocznych ani za obiecaną sobie zmianę stylu życia. Nadal biegamy z językiem na brodzie próbując podołać wszystkim domowym i rodzinnym obowiązkom.

Wreszcie nadeszła wiosna. Przyroda obudziła się znów do życia, a z nią i ja. Po zimowych miesiącach melancholii, wstąpiła we mnie iście wiosenna energia. Nie tylko znów zaczęłam biegać, ale i zaczęłam – jak mówił mój mąż – „przewracać dom do góry nogami”, przez co rozumiał wiosenne porządki.

Marzec w potocznej świadomości kojarzy się ze świętowaniem Dnia Kobiet oraz Dnia Wagarowicza, kiedy to dziatwa w całej Polsce topi tak zwaną Marzannę przeganiając tym samym zimę do morza. Świąt nietypowych jest jednak znacznie więcej i nie ma powodu do zmartwień ten, kto by chciał świętować w inne dni, a zabrakłoby mu pretekstu.

Jeszcze przed końcem roku, szefowa przykazała nam porozumieć się w sprawie urlopów i zrobić plan, kto kiedy chce mieć wolne. Dała nam wolną rękę, pod warunkiem, że będzie zapewniona ciągłość pracy i obecność przynajmniej jednej z nas w każdym z biur. Znając się od lat, wiedziałyśmy, że łatwo dogadać nam się nie będzie i nie wszystkie będziemy zadowolone, ale nie miałyśmy wyjścia. Spisałyśmy swoje propozycje i porównałyśmy je.